Login: Hasło:
» Rejestracja
Założyciel Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci
    Wołanie misjonarzy Dalekiego Wschodu wywołało głęboki oddźwięk w sercu żyjącego w latach 1785-1844 francuskiego bpa Forbin-Jansona, który w siedem lat po mianowaniu (w 1823 r.) biskupem Nancy musiał ze względów politycznych opuścić swoją diecezję. Udał się on wtedy do Stanów Zjednoczonych, gdzie pracował jako misjonarz, a następnie starał się przedostać do Chin, jednakże projekt ten nie doszedł do skutku.
Widząc jak wiele dzieci jest skazanych na śmieć głodową i że dzieci te pozostają bez chrztu, Biskup Janson - po rozmowach w 1842 r. z Pauliną Jaricot, założycielką Dzieła Rozkrzewiania Wiary - zwrócił się z szerokim apelem do dzieci, aby włączyły się w ratowanie swoich zagrożonych rówieśników. Tak w 1843 r. daje on początek dziecięcej sekcji Rozkrzewiania Wiary. Ten dziecięcy udział w Dziele Rozkrzewiania Wiary zapoczątkowuje Święte Dziecięctwo, nazwane później Dziełem Świętego Dziecięctwa Misyjnego. Dzieci chrześcijańskie przez swoją codzienną modlitwę i miesięczne, zwykle groszowe ofiary zobowiązywały się do niesienia pomocy dzieciom w krajach misyjnych.Tak zaistniało w Kościele nowe stowarzyszenie dziecięce o wymiarze światowym. Jedną z pierwszych jego członkiń była Paulina Jaricot, której system dziesiątkowy, zastosowany w Dziele Rozkrzewiania Wiary, został tu zastąpiony "dwunastkami". System "dwunastek" został przyjęty z uwagi na fakt, że Patronem Dzieła jest Dziecię Jezus, a Jezus kończy swoje dzieciństwo w wieku lat 12, gdy wybrał się z Maryją i Józefem do świątyni. Analogicznie więc do dziesiętnego systemu rozszerzania się PDRW w Dziele Dzieci "oddziały" (12 dzieci) i "dywizje" (114 dzieci) mnożą się dwunastkami. Taka pokojowa Jezusowa armia dzieci z pewnością przyczynia się w sposób szczególny do zwycięstwa Królestwa Bożego w świecie, w przeciwieństwie do organizowanych w zamierzchłych wiekach historii szalonych i tragicznych w skutkach pomysłów wypraw krzyżowych dzieci.
Gorliwy francuski Biskup zmobilizował więc armię niezwykłą. Powstało dzieło małe i pokorne... Jednakże szybko stanie się ono "potężne" i zadziwi świat.
Dorośli początkowo patrzyli na tę inicjatywę sceptycznie. Czego można oczekiwać od dzieci? Rządzący narodami, dyrektorzy banków, handlu, przemysłu, wielkich instytucji kulturalnych w sposób kategoryczny wyłączają dzieci ze współpracy w realizacji swoich planów. Podobnie patrzyli na dzieci nawet Apostołowie. Stąd też konieczne było, aby pewnego dnia usłyszeli oni stanowcze słowa Pana: "Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie i nie przeszkadzajcie im" (Łk 18,16).
Parvulus natus est nobis - Dziecię nam się narodziło, powiedzą później o Misyjnym Dziele Dzieci obecni na Soborze Watykańskim I biskupi z Chin, Indii i Japonii. Kiedy zaś Pius XI w swej encyklice Rerum Ecclesiae w sposób wzruszający zaapelował na rzecz apostolstwa misyjnego, na pierwszym miejscu zwrócił się do dzieci - bo "czyż Pan może odmówić czegoś niewinnym dzieciom?"
Na krótko przed śmiercią Założyciela (w październiku 1844 r.) Dziecięctwo Misyjne istniało już w 65 diecezjach. W roku 1846 działało poza Francją także w Belgii, Austrii, Niemczech, na Węgrzech, we Włoszech i w Szwajcarii. Później w 1847 r. - w Anglii; w 1849 - w Holandii, Irlandii, Hiszpanii i Argentynie; w 1851 - w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Meksyku; w 1853 - w Portugalii, Brazylii i Peru; w 1858 - w Szkocji, Polsce i Grecji; w 1870 - w Australii i Ekwadorze; w 1879 - w Szwecji i Norwegii; w 1887 - w Kolumbii; w 1890 - w Urugwaju... i tak w następnych latach rozpoczynało swoją działalność w coraz to nowych krajach.
Dzieło ratowało miliony. W jednej tylko misji w Chinach (Kiangnan) ochrzczono w latach 1842-1922 ok. 2 miliony dzieci narażonych na utratę życia. Papież Pius XI podniósł je do rangi Dzieła Papieskiego. W encyklice Rerum Ecclesiae napisał: "Jakby z ramienia dzieła Rozkrzewiania Wiary wyrastają dwa inne Dzieła, którymi są: Dziecięctwo Misyjne i Dzieło św. Piotra Apostoła, które, ponieważ są papieskie, we wspomaganiu ich darami i jałmużną powinny mieć pierwszeństwo przed wszystkimi organizacjami o celach partykularnych."
Mimo że Dzieło było "papieskie" i uprzywilejowane w Kościele powszechnym, jego siedziba wciąż pozostawała w Paryżu. Dopiero w 1980 r. została przeniesiona do Rzymu i odtąd znajduje się w Pałacu Kongregacji Ewangelizacji Narodów, obok sekretariatów generalnych pozostałych Papieskich Dzieł Misyjnych.
Źródło : www.missio.org.pl/PDMD
© 2009 Parafia Medynia. Wszelkie prawa zastrzeżone ↑ Do góry