Login: Hasło:
» Rejestracja
Duchowość

Uprzywilejowany czas działalności PDMD to
  • Światowy Dzień Misyjny Dzieci, ustanowiony w 1950 r. przez papieża Piusa XII, a obchodzony w Polsce 6 stycznia lub w najbliższą tej dacie niedzielę;
  • okres Bożego Narodzenia (kolędowanie misyjne);
  • okres Adwentu i Wielkiego Postu (wyrzeczenia dla misji);
  • Biały Tydzień z okazji I Komunii św.;
  • Tydzień Misyjny w październiku;
  • diecezjalne i krajowe kongresy.

  • Duchowość
    Patronem PDMD jest Dzieciątko Jezus. Pan Jezus w Ewangelii ukazuje dziecko jako wzór dla tych, którzy są na drodze do Królestwa Bożego. "Niebo - pisze Jan Paweł II - jest dla tych, którzy są prości jak dzieci, tak pełni zawierzenia jak one, tak pełni dobroci i czyści. Tylko tacy mogą odnaleźć w Bogu swojego Ojca i stać się za sprawą Jezusa również dziećmi Bożymi" (List do dzieci).
    Bp Forbin-Janson pragnął na wrażliwości i miłości dzieci zbudować przyjaźń i solidarność bez granic. Wrażliwość dzieci jakby uzupełnia brak wrażliwości dorosłych na tragiczny los dzieci umierających z głodu, osieroconych, wykorzystywanych, prześladowanych. Tak zrodziło się dzieło dziecięcej pomocy niesionej najbardziej potrzebującym.
    Dziś na całym świecie Dzieło to przyczynia się do budzenia ducha powszechnego braterstwa, popiera integralny rozwój dzieci, kształtuje ich misyjną świadomość i otwarcie na cały świat. Jan Paweł II z okazji Międzynarodowego Roku Dziecka określił PDMD jako "prawdziwą sieć solidarności ludzkiej i duchowej pomiędzy dziećmi starych i nowych kontynentów".
    Dzieło nie ogranicza się do obrony praw dziecka i jego godności, ale za swoje podstawowe zadanie przyjmuje objawianie światu miłości Chrystusa. Dzieci stają się małymi misjonarzami Jezusa nie tylko w swoim środowisku, ale również "aż po krańce świata". Swoją misję ewangelizacyjną spełniają mocą wiary i modlitwy obejmującej całą rodzinę ludzką. Tak podejmują swoją współodpowiedzialność za zbawienie sióstr i braci. Pomimo odległości geograficznych i różnic etnicznych czy kulturowych otwierają się na inne dzieci w duchu solidarności i komunii, do jakiej wzywa Chrystus.
    Chodzi tu o solidarność nie tyle na płaszczyźnie materialnej, ile w wymiarze duchowym. Obecnie obserwuje się, szczególnie w krajach bogatych, stosunkową łatwość dzielenia się chlebem, o wiele trudniej zaś przychodzi nam dzielić się wiarą. Dlatego trzeba powracać do korzeni PDMD, do jego wymiaru duchowego: modlitwy i ofiary, a dopiero później przechodzić do działania w ramach solidarności materialnej.
    Charyzmatem PDMD przekazanym przez Założyciela jest przede wszystkim modlitwa - przez nią dzieci mówią o potrzebach dzieci całego świata miłującemu ich Ojcu. One same są wobec wielkich problemów świata bezradne, ale mogą przedstawiać te problemy Bogu, podobnie jak czynił to Mojżesz w modlitewnym geście uniesionych stale rąk, podczas gdy lud walczył.
    PDMD tym różni się od organizacji UNICEF, że jego zadaniem nie jest rozwiązywanie problemów dzieci i młodych świata, ale najpierw przedstawianie w modlitwie tych problemów Bogu, podejmowanie wyrzeczeń i dzielenie się w duchu wiary z dziećmi bardziej potrzebującymi.



    Dzieci
    PDMD jest stowarzyszeniem dzieci, które na mocy chrztu są pełnoprawnymi jego członkami i mają w Kościele własną organizację na prawach papieskich. Dzieci w wieku przedszkolnym są kandydatami i przygotowują się do zadań apostolskich w PDMD poprzez formację dostosowaną do ich wieku. W wieku wczesnoszkolnym przyjmowane są do PDMD, najczęściej przy okazji I Komunii św. Otrzymują wtedy legitymacje członkowskie i podejmują statutowe zadania zarezerwowane im w misyjnej współpracy Kościoła. Dzieci w wieku szkolnym (do ostatnich klas szkoły podstawowej) rozszerzają PDMD w szkole i parafii. Często stają się one liderami ognisk misyjnych w parafii i wielu inicjatyw apostolskich. Zadaniem ostatniego etapu formacyjnego w zespołach PDMD jest przygotowanie młodzieży do współpracy misyjnej i przejście wraz z sakramentem Bierzmowania do młodzieżowych struktur PDRW i PDPA.

    Dorośli
    Dzieło to, aby mogło właściwie rozwijać się, potrzebuje asystencji osób dorosłych: wychowawców, katechetów, animatorów i rodziców. Dorośli są więc członkami wspierającymi to Dzieło w jego rozwoju. Często wspierają je również materialnie, ponieważ dzieci przy różnych okazjach zbierają ofiary dla swoich rówieśników w krajach misyjnych i mobilizują do poważnego zaangażowania się w pomoc dzieciom najbiedniejszym. Poprzez dzieci w misyjną współpracę włączają się całe rodziny, i ten etap wspólnego zaangażowania apostolskiego jest dla Kościoła najcenniejszy.

    Program
    Dzieci, organizując się we wspólnotach, podejmują nakreślony przez Założyciela Dzieła program duchowej i materialnej pomocy dzieciom w krajach misyjnych: - bp Forbin-Janson poprosił je o jedno "Zdrowaś Maryjo" codziennie i jednego "grosza" w tygodniu, dlatego codzienna modlitwa i osobiste wyrzeczenia (choćby jednego cukierka) stanowią zasadnicze zobowiązanie członków PDMD; - dzieci dzielą się tym, co otrzymują w prezencie, dlatego z okazji I Komunii św. przygotowują w Białym Tygodniu koperty z jakąś ofiarą pieniężną dla dzieci w krajach misyjnych; - podejmują różne własne inicjatywy zdobywania pieniędzy na ten cel, takie jak zbieranie złomu, makulatury, znaczków itp., przygotowywanie pocztówek, pisanek, wianków, lampionów, organizowanie loterii; - zbierają dla dzieci w krajach misyjnych ofiary od dorosłych, np. kolędując dla misji w okresie Bożego Narodzenia.

    Źródło : http://www.missio.org.pl/PDMD
    © 2009 Parafia Medynia. Wszelkie prawa zastrzeżone ↑ Do góry